Bieszczadzkie cerkwie cz.4

Cerkwie od wieków stanowią nieodłączny element krajobrazu południowo-wschodniej Polski. Ich niepowtarzalna architektura, tworzona w stylu Wschodu i Zachodu, należy do najciekawszych zjawisk w europejskiej Kulturze. Cechą Kościoła Wschodniego było dążenie do wybudowania świątyni niemal w każdej wsi. Dzięki temu powstały setki niewielkich cerkwi, zwykle drewnianych, wznoszonych rękami miejscowych majstrów. Każda z tych świątyń stanowiła oryginalne dzieło wiejskiego budownictwa.

Hoszów

Cerkiew parafialna pw. św. Mikołaja, drewniana, zbudowana w 1732 lub 1770 r.Świątynia przestała istnieć w latach trzydziestych. W 1939 r. rozpoczęto budowę nowej, drewnianej cerkwi istniejącej do dziś.

Sanok

Cerkiew katedralna pw. Świętej Trójcy w Sanoku. Budowla wzniesiona w latach 1784–1789. Do 1947 r. katedra greckokatolicka pw. Zesłania Ducha Świętego. W 1957 r.cerkiew przeszła pod władanie Kościoła Prawosławnego. W1983 r. ustanowiona katedrą diecezji przemysko-nowosądeckiej, główna świątynia diecezji przemysko-nowosądeckiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Średnia Wieś

Kościół pw. Narodzenia NMP jest najstarszą drewnianą świątynią katolicką w Bieszczadach. Data budowy nie jest dokładnie znana. Większość dokumentów określa budowę tej świątyni na drugą połowę XVI w. (1586 r.)

Dzwonnica-brama pozostałość po nieistniejącej już cerkwi pw. Zaśnięcia Matki Bożej. 

Stefkowa

Cerkiew parafialna pw. św. Paraskewii. Pierwotna wzmiankowana w 1526 r. Obecna, drewniana, zbudowana w 1840 r. Po 1947 r. cerkiew użytkowana jako filialny kościół rzymskokatolicki. 

Share: